علت مرگ: نامعلوم

علت مرگ، نامعلوم نیست. این صدا و تصویری ملتی­ ست که دیری­ست با چالش­ های اجتماعی و اقتصادی درگیر است و این وظیفه یک جامعه شناس است که بیاید و کاری بکند. چه خوب که یک نفر پیدا می شود و اثری می سازد که بر گرفته از همان جامعه است. اثر را میتوان در دستگاه نقد ادبی با کمک نظریه لوکاچ-گلدمن بررسی کرد؛ ترکیب علی زرنگار و مجید برزگر جواب داده است.

ایده فیلمنامه کاملا ارگانیک است و بر اساس تکنیک نوشته شده. بازیها درخور و درچارچوب فیلم بوده و فیلمبرداری نیز بدون هیچ خودنمایی کاملا در خدمت اثر است. تدوین و صدا هم عالی ست. «سینما تاریخ‌نگاریِ اجتماعی‌ست. فیلمِ اجتماعی، روایتگرِ روزگاری‌ست که بر مردمان می‌رود، و “علت مرگ: نامعلوم” یک فیلمِ اجتماعی‌ست که وفادارانه به واقعیت می‌پردازد.»

این تک جمله علی زرنگار، نویسنده و کارگردان اثر یک واقعیت غیر قابل انکار است. حتی اگر فیلم چند سال در توقیف بماند، باز هم اثری تولید شده در راستای اهداف یک ملت و یک سرزمین. نیک بختی آنجاست که هر زمانی فیلم به اکران عموم برسد اثربخشی خود را دارد. این اثر نیازی به جایزه ندارد. اثر، حرف و دغدغه دارد. سازنده برای هر لحظه از آن یک چالش عمیق را از جامعه گرفته و با فکر به تصویر درآورده.

یک اثر اجتماعی کاملا مستقل؛ چه از لحاظ مالی چه از ابعاد فکری. اینک به میل برخی، اثر، توقیف شده اما در جمع­ های خصوصی به نمایش در می­آید؛ تولد انجمن منزویان را دیگر نمی­توان توقیف کرد.

About محسن تیزهوش

Check Also

سهراب شهیدثالث؛ سینمای طبیعت محور

«سهراب شهیدثالث» نابغه‌­ای در سینمای ملی ایران بود که درخششی عمیق و ماندگار از خود …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *